Dom Kultury SCK w Mielcu zaprasza na spektal taneczny
Tens
19.11.2022 rok, godz. 19.00, sala widowiskowa Domu Kultury SCK w Mielcu
Bilet – 15 zł do nabycia od 10 listopada 2022 roku w kasie kina Galaktyka
(dni robocze od godz. 12:00, soboty i niedziele – godzinę przed seansem kinowym, środa – kasa nieczynna)
Koncepcja, choreografia, taniec: Marta Wołowiec
Muzyka: Wojciech Kiwer
Producent: Krakowskie Centrum Choreograficzne – Nowohuckie Centrum Kultury
Spektakl Tens* eksploruje temat ciała jako generatora, przekaźnika i odbiornika energii. Artystka poszukuje organiczności wynikającej z przepływu odczuć fizycznych, wibracji, podążania za głosem intuicji oraz zestrajania ciała i umysłu. Daje sobie czas na rozwój. Daje czas również widzom na zestrojenie ich własnych ciał z ciałem performerki. Tens to również napięcie, uważność i spokój, a także siła, którą zawsze można odnaleźć biorąc głęboki wdech i wydech, stojąc mocno na nogach.
*Tens (z j. ang. transcutaneous electrical nerve stimulation) to metoda przezskórnej i elektrycznej stymulacji nerwów, stosowana w terapii przeciwbólowej, wykorzystująca impulsy elektryczne o niskiej amplitudzie. Umieszczenie elektrod na skórze sprawia, że prąd przepływa do nerwów obwodowych i pobudza je w dwojaki sposób: blokując impuls nerwowy niosący informację o bólu do mózgu oraz inicjując powstawanie substancji przeciwbólowych – beta-endorfin.
*Informacje pochodzą z portalu medyczny-blog.pl
recenzje ze spektaklu:
“Minimalistyczna kompozycja, składająca się z (nie)wyraźnych punktów i przejść, dowodzi, że mniej znaczy (o wiele) więcej.”
“W swojej prostocie Tens ma ogromną siłę. Napięcia oddziałują bezpośrednio na widzów, energia wydobywająca się z wnętrza, z mocnego umiejscowienia na podłodze, rozprzestrzenia się, żeby na końcu powrócić do generatora-ciała.”
Fragmenty relacji z Krakowskiego Festiwalu Tańca autorstwa Pameli Bosak pt. “Zobacz. Zauważ. Zapamiętaj”
“Choreografka od początku pracuje na detalach: rozwibrowana praca całego ciała, utrzymany w kierunku widzów, ale nieobecny wzrok, niemal mikroskopijne, ale rzutujące na kolejne fazy ruchu, zmiany w działaniach; później naprzemiennie przyspiesza i zwalnia, jest cała w tym tańcu. Jesteśmy pochłonięci drganiem scenicznego obrazu, reagujemy cieleśnie (a przynajmniej niektórzy, w tym ja) na muzyczną elektrykę, na coraz mocniejsze uderzanie tej podwójnej – wizualnej i dźwiękowej — fali energii. Później aż chciałoby się wyjść z tej hipnozy, ale zbyt wciąga: rozświetlona reflektorami postać, pusta przestrzeń,wibracje, widzialna, kinetyczna praca, wreszcie splątane w tym wszystkim dźwięki, wywołujące nagłe zwarcia w łańcuchu reakcji.”
Fragment relacji z Krakowskiego Festiwalu Tańca autorstwa Karoliny Wycisk pt. “Oglądając festiwal”
Marta Wołowiec
Performerka, choreografka, tancerka, pedagożka, menedżerka tańca. Absolwentka kulturoznawstwa oraz zarządzania kulturą i mediami na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kierowniczka Krakowskiego Centrum Choreograficznego w Nowohuckim Centrum Kultury, kuratorka i inicjatorka Krakowskiego Festiwalu Tańca.
Jako artystka występowała na scenach w Polsce, w Niemczech, Holandii, Norwegii, Szwecji, Libanie, Włoszech, Belgii i na Litwie. Autorka spektakli solowych i kolektywnych, tworzonych we współpracy z polskimi oraz zagranicznymi twórcami: “Hold on”, “Tens”, “Light Darkness”, “Jestem miłością III”, “Guppy 13”, “TYTUM”, “Naturgemalde”, “Kobiety Wyspiańskiego”, “spectral layers of movement”. Twórczyni choreografii do spektaklu dramatycznego “Kobieta i życie”. Współpracowała z KORZO Theatre (Holandia), Dancehaus piu (Włochy), Wrocławskim Teatrem Współczesnym, Teatrem Muzycznym Capitol, Instytutem Grotowskiego. Laureatka Nagrody Specjalnej w Konkursie o Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego. Prezentowała własne spektakle na festiwalach w Polsce i za granicą, w tym TANZWERKSTATT EUROPA w Monachium, New Baltic Dance Festival w Wilnie czy MILANoLTRE Festival w Mediolanie.
Uczestniczyła w międzynarodowych projektach: Crossroad - inhabiting the world, podczas którego odbyła rezydencje artystyczne w Libanie, Belgii i we Włoszech oraz iCoDaCo 2018-2020, rezydencja artystyczna w Szwecji oraz Hong Kongu.
W swoich własnych pracach choreograficznych artystka eksploruje temat energii i ruchu progresywno-transowego. Ważny jest dla niej naturalny przepływ, a także zaangażowanie widza poprzez wzajemne pobudzanie uważności ciała i umysłu. Minimalistka, poszukująca autentyczności w każdym działaniu scenicznym.
Wojciech Kiwer
Na co dzień pracuje z dźwiękiem jako realizator w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. W wolnych chwilach zajmuje się nagrywaniem efektów (wystawa Kamienny Ogród Stanisława Horno- Popławskiego oraz instalacja VR dla firmy Polyrain), tworzeniem muzyki do spektakli („Hamlet”, „Karol. Nowy ład świata” reż. B. Peszek Teatr im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, „Nie strój zdobi nieboszczyka” reż. B. Peszek Teatr Miejski w Lesznie, „Miłość” reż. B. Peszek scena MOS Kraków, „Made in Czechoslovakia”, „Scenariusz dla samotnych kobiet” oraz „Polityka w interpretacji freudowskiej” reż. Mirosław Orzechowski, Chorzowskie Centrum Kultury) i filmów (Vitae Azilia reż. Joanna Wapniewska).
Buduje własne instrumenty. Zgłębia tajniki i techniki. Chodzi, nagrywa, przetwarza, odtwarza.
Wraz z Justyną Mazur stworzył trzy instalacje sensoryczno-dźwiękowe dla dzieci i dorosłych: „Trzy złote włosy” Tytano, Kraków, „Wyspa syren” Muzeum Warszawy w ramach Małej Warszawskiej Jesieni „Wahadlo marzeń” Dworek Bialoprądnicki, Kraków.
Twórca efektów dźwiękowych do gier komputerowych: Grimlands dla firmy Drago, Urban Trial Freestyle dla firmy Tate Entertainment, Vikings Gone Wild dla firmy EverydayIPlay oraz Astropolis dla firmy Ganymede. Współpracuje również ze Studio Filmlove / Grzegorz Mart przy produkcji filmów z wydarzeń kulturalnych.
